reklam
GÜNCEL YEREL HABER 7,Dİ 24 SAAT GÜNCEL SİZİN SİTENİZ HOŞGELDİNİZ

Dügün Tv Aydin Çine


 

Yollarımız ayrıldı. Ya kalplerimiz ?

Yazar fotoahmet 1 Temmuz 2016 Cuma 0 yorum

Yollarımız ayrıldı. Ya kalplerimiz ?

Yollarımız ayrıldı. Ya kalplerimiz – Sevgili nazlım kullanıcıları Yollarımız ayrıldı. Ya kalplerimiz ? diye düşündüğünüz oldu mu hiç? Birlikte başlamıştık hayata seninle, birlikte yürüdük uzun zaman. Sonra neler oldu? diye düşündüğünüz ?
Çok gençtik, çok toyduk, aşkın gücünü bilemedik. Nasıl yürütülür bir ilişki? Nasıl düzeltilir sorunlar? Nasıl korunur yuva? Hiçbirinden haberimiz yoktu.
Biz hala birbirimize sevdalıyız çünkü gerçekten doyasıya öptüğümüz ilk dudak birbirimizinkiydi. Çocuktuk daha, bedenlerimizi büyütmüş olsak da!
Ben her şeyi ilk seninle yaşadım. O yüzden gözbebeğimsin, değerlimsin. Yukarıda Allah var, ne yalan söyleyeyim; sen hep benim yüreğimdesin.
Üstümüzden ne sular geçti kim bilir? Sen kaç kadını dudağından öptün benden sonra? Ben hangi adamların gözlerine aşk dolu baktım?
Hiç farkında olmadan yine birbirimizi aradık durduk. Ömür akıp geçti. Yıllarla büyüdük biz de, olgunlaştık. Geriye dönüp bakınca, aslında ne kadar birbirimize ait olduğumuzu anladık ama artık çok geçti. Evliliğimizi, evcilik gibi yaşamıştık. Koruyamadık!
Başka yüzükler taktık parmaklarımıza, başka hayatlar kurduk. Yine de kopamadık. Uzaktan uzağa hep bildik nerede olduğumuzu, neler yaptığımızı. Neden?
Şimdi ardan geçen yıllar bana şunu öğretti: Biz hala bize aidiz! Hala aynı sevgiyle bakıyor gözlerimiz ve hala eskisi gibi, seviyoruz yüreklerimizi!
Ben kenara çekildim bekliyorum. Zaman geçecek, yaş da elbet tükenecek. Birlikte başlamıştık ya hayata, birlikte bitireceğiz. Sevgi dediğin, en çok yaşlılıkta lazım değil mi?
Küçük bir sahil kasabasında, bahçesinde renkli çiçekler olan o evde olacağım. Bir akşam vakti, arabanın gürültüsüyle bozulacak sessizlik. Camdan bakacağım. Hafif yağmur yağıyor olacak. Far gözümü alacak, o saatte kimin gelmiş olabileceğini düşüneceğim. Omzumda hırkam, kitabımı bırakıp masanın üstüne kapıyı açacağım. Sen ineceksin arabadan. “Ben geldim” diyeceksin. Elinde bir bavul bile olmayacak. Ne varsa her şeyi bırakıp geldiğini göreceğim. Bir gülümseme yerleşecek yüzüme. “Tam kahve yapmak üzereydim” diyeceğim. “Bana da yap” diyeceksin.
Hiçbir şey değişmemiş gibi, el ele gireceğiz içeri. Sanki sabah gitmişsin gibi…
Sevgili nazlım kullanıcıları bu konu hakkinda sizlerinde Paylaşımlarınızı bekliyoruz, sizlerde hikayenizini bizimle paylaşın.

Hiç yorum yok: